Silny wiatr oczekiwany w niedzielę będzie sprzyjał rozprzestrzenianiu pożarów, które od tygodnia szaleją na Wyspie Południowej w Nowej Zelandii, zmuszając tysiące ludzi do opuszczenia swoich domów – poinformowały władze. Ogień, któremu nadano nazwę Pigeon Valley objął już 2300 hektarów, a jego obwód sięga 25 kilometrów – donosi nowozelandzka obrona cywilna na swojej stronie internetowej.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o Nowej Zelandii
Nowa Zelandia (ang. New Zealand [nju:ˈzi:lənd], język maoryski Aotearoa [aɔˈtɛaɾɔa], Kraj Długiej Białej Chmury) – państwo wyspiarskie położone na południowo-zachodnim Pacyfiku i składające się z dwóch głównych wysp (Północnej i Południowej) oraz szeregu mniejszych, w tym wyspy Stewart i wysp Chatham. W skład Nowej Zelandii (a dokładniej w skład królestwa stowarzyszeniowego Nowej Zelandii, połączonego unią personalną z Wielką Brytanią i innymi królestwami stowarzyszeniowymi) wchodzą również terytoria stowarzyszone z Nową Zelandią lub od niej zależne: Wyspy Cooka i Niue, które są samorządne, oraz Tokelau i Dependencja Rossa.
Europejskim odkrywcą wysp był holenderski podróżnik Abel Tasman, który przy próbie wysadzenia załogi 18 (niektóre źródła podają 19) grudnia 1642 roku w północnej części Wyspy Południowej został zaatakowany przez tubylców, co skończyło się śmiercią czterech ludzi. Po tym wydarzeniu odpłynął, a miejsce nieudanego lądowania nazwał Zatoką Morderców (nid. Moordenaarsbaai), znaną dziś jako Golden Bay (pol. Złota Zatoka). Kolonizacja rozpoczęła się po 127 latach, kiedy w 1769 ląd został ponownie odkryty przez brytyjskiego podróżnika i odkrywcę Jamesa Cooka. Pierwszymi osadnikami byli głównie przybyli z Australii poławiacze fok i wielorybów, a jednym z pierwszych zamieszkanych na dłużej miejsc – obóz w pobliżu fiordu Dusky Sound leżącego w najdalej wysuniętym na zachód punkcie Wyspy Południowej (lata 90. XVIII wieku). Czytaj więcej
Kilka słów z Wikipedii o pożarach lasów
Pożary na terenach ekosystemów leśnych przynoszą duże straty ekonomiczne i ekologiczne. Do ekonomicznych skutków pożarów zaliczamy m.in:
straty finansowe związane z akcją gaśniczą,
koszty oczyszczania pogorzeliska,
uszkodzenia drzew wykluczające je z późniejszego użytkowania przez człowieka,
wydatki związane z przywróceniem środowisku stanu sprzed pożaru etc[1].
Według Instytutu Badawczego Leśnictwa bezpośrednie straty w przeliczeniu na 1 ha powierzchni wynoszą 17 tys. złotych, a straty pośrednie (ekologiczne) 92 tys. złotych/1 ha[1].
Ekologiczne skutki pożarów lasów są szczególnie niebezpieczne ze względu na wydzielane w procesie spalania związki toksyczne oraz tzw. gazy cieplarniane przyczyniające się bezpośrednio do powstawania efektu cieplarnianego. Podczas pożaru 1 tony materiału leśnego powstaje:
1375 kg dwutlenku węgla,
125 kg tlenku węgla,
50 kg cząstek ciekłych i stałych (dym, para wodna),
12,5 kg węglowodorów (w tym metan),
2,5 kg tlenków azotu,
związki siarki[1].
Aby wyrównać emisję dwutlenku węgla wyemitowanego w pożarze 1 hektara lasu, należy zasadzić około 10-25 hektarów lasu[1]. Czytaj więcej
źródło: pl.wikipedia.org