Przejdź do głównej zawartości

Narwal dołączył do białuch

REKLAMA

Młody narwal, który zabłąkał się na tereny oddalone od swojego arktycznego habitatu, został zaadoptowany przez grupę białuch z kanadyjskiej Rzeki Świętego Wawrzyńca. Narwala rozpoznano na podstawie kła i szarawych plam na skórze.

Zobacz cały artykuł na tej stronie

Kilka słów z Wikipedii o narwalach

Narwal jednozębny[3], narwal[4] (Monodon monoceros) – gatunek ssaka z rodziny narwalowatych (Monodonotidae) żyjący w wodach strefy arktycznej[5]. Jego cechą charakterystyczną jest pojedynczy, spiralnie skręcony kieł[6] wyrastający z górnej, lewej szczęki. Może dorastać u samców nawet do 3 m długości. Kły samic są krótsze, bardziej proste i gładkie. Niektóre samce (średnio co pięćsetny) mają dwa kły[6]. Przypuszczalnie funkcją kła jest rozbijanie pokrywy lodowej w celu zaczerpnięcia powietrza (narwal jak wszystkie walenie nie może oddychać pod wodą), jednakże wyniki ostatnich badań naukowych każą przypuszczać, iż o wiele istotniejsza jest funkcja sensoryczna kła – przebiega w nim bowiem ok. 10 mln włókien nerwowych umożliwiających narwalowi odczuwanie zmian temperatury, ciśnienia i stężenia różnych związków chemicznych w otaczającej go wodzie. Czytaj więcej

Kilka słów z Wikipedii o białuchach

Białucha arktyczna[4], białucha[5], wal biały[5] (Delphinapterus leucas) – gatunek ssaka z rodziny narwalowatych (Monodontidae). Białucha ma cechę dziedziczną, przejawiającą się niezdolnością do wytwarzania ciemnego barwnika, melaniny (patrz: albinizm). Białucha ma bardzo wydatny melon (warstwa podskórnego tłuszczu na czole), który pełni ważną rolę w echolokacji. Przypuszcza się, że białuchy mają jeszcze lepsze zdolności echolokacyjne niż delfinowate. Czytaj więcej

Kilka słów z Wikipedii o Rzece Świętego Wawrzyńca

Rzeka Świętego Wawrzyńca (fr. Fleuve Saint-Laurent, ang. Saint Lawrence River) − duża rzeka w Ameryce Północnej. Wypływa z jeziora Ontario, a uchodzi w formie bardzo długiego i szerokiego estuarium do Zatoki Świętego Wawrzyńca (Ocean Atlantycki). Stanowi główny odpływ wodny z Wielkich Jezior. Powierzchnia dorzecza to 1,5 mln km2. Długość Rzeki Św. Wawrzyńca od wypływu z jeziora Ontario wynosi 1200 km. Licząc od najbardziej oddalonego punktu dorzecza, jej długość wynosi 3058 km. Większe dopływy to: Richelieu, Ottawa, Saguenay. Czytaj więcej
źródło: pl.wikipedia.org

Popularne posty z tego bloga

Pokonali zjawisko Leidenfrosta i chłodzą cieczą powyżej 1100 stopni Celsjusza

Po 266 latach udało się pokonać zjawisko Leidenfrosta, dzięki czemu naukowcy z City University of Hong Kong mogli pochwalić się stworzeniem efektywnego systemu chłodzenia cieczą, który sprawdza się w temperaturach nawet powyżej 1000 stopni Celsjusza. Zobacz cały artykuł na tej stronie źródło: kopalniawiedzy.pl Kilka słów z Wikipedii o zjawisku Leidenfrosta Zjawisko Leidenfrosta – zjawisko dotyczące opóźnionego parowania cieczy, opisane i wyjaśnione przez niemieckiego lekarza, fizyka i chemika Johanna Leidenfrosta w roku 1756. Czytaj więcej źródło: pl.wikipedia.org

Burza piaskowa znów zaatakowała Irak

We wtorek władze lotniska w Bagdadzie zmuszone zostały do zawieszenia lotów w związku z kolejną burzą piaskową, która we wtorek pochłonęła stolicę Iraku, zamieniając dzień w noc – podały media państwowe. Zobacz cały artykuł na tej stronie źródło: krolowasuperstarblog.wordpress.com Kilka słów z Wikipedii o Bagdadzie Bagdad (arab. ‏بغداد‎ [bɐʁˈd̪ɑːd̪]) – stolica Iraku; liczba mieszkańców wynosi ponad 7 mln. Położony nad Tygrysem jest jednym z największych miast na Bliskim Wschodzie. Bagdad został założony w 762 roku przez drugiego kalifa z dynastii Abbasydów, Al-Mansura. Zgodnie z intencją założyciela miał być stolicą dynastii Abbasydów i zastąpić dotychczasową siedzibę kalifa, Al-Kufę. Czytaj więcej Kilka słów z Wikipedii o burzy piaskowej Burza piaskowa (burza pyłowo-piaskowa) to zjawisko atmosferyczne wywołane przez silne wiatry związane z wtargnięciem chłodnego powietrza polarnego na ciepłe obszary pustynne i półpustynne lub przez feny napotykające na swojej drodze luźny materiał ska...

Ekolodzy mają powód do radości. Jedna z ostatnich dzikich rzek uznana parkiem narodowym

Albańscy ekolodzy odnieśli znaczące zwycięstwo. Jedna z największych swobodnie płynących rzek Europy, Wjosa, została uznana za park narodowy. Ochroną objęto 127 km2 rzeki, jej okolic i dopływów. Czytaj więcej na tej stronie źródło: kopalniawiedzy.pl Wjosa (alb. Vjosa, Vjosë; gr. Αώος, Aṓos) – rzeka w Albanii i Grecji. Ma długość 272 km, z czego pierwsze 80 km w Grecji, a pozostałe 192 km w Albanii. Czytaj więcej na tej stronie źródło: pl.wikipedia.org