Karoserie i szyby samochodowe, okna, brzegi kałuż, liście na drzewach i wszelkie inne przedmioty znajdujące się na wolnym powietrzu w ostatnich dniach zostały pokryte tajemniczym żółto-zielonym pyłem. Skąd się on wziął i czy może być niebezpieczny?
Zobacz cały artykuł na tej stronie
tagi: pyłek
Kilka słów z Wikipedii o sośnie
Sosna (Pinus L. 1753) – rodzaj roślin z rodziny sosnowatych (Pinaceae Lindl.) obejmujący niemal 115 gatunków drzew i krzewów. Występują przeważnie w strefie klimatu umiarkowanego półkuli północnej, choć niektóre gatunki rosną również w strefach cieplejszych (tu jednak zwykle w górach). W Ameryce Środkowej najdalej na południe sięgają do Gwatemali, Salwadoru i Nikaragui, zaś w Azji do Archipelagu Malajskiego. Jedyne naturalne stanowisko na półkuli południowej znajduje się na Sumatrze (P. merkusii).
Sosny to rośliny zimozielone o długich, wąskich igłach. Charakteryzują się dużym zakresem tolerancji na warunki środowiska i temperatury. Rozmnażają się płciowo, wytwarzając osobno męskie i żeńskie kwiatostany. Nasiona dojrzewają w twardych, drewniejących szyszkach. Do tego rodzaju należą gatunki uważane za jedne z najdłużej żyjących roślin na Ziemi i w większości nie są zagrożone wyginięciem. Część gatunków podlega ochronie prawnej, przy czym w Polsce ścisłą ochroną objęte są 3 gatunki. Niektóre gatunki i odmiany cieszą się popularnością jako rośliny ozdobne. Sosny są źródłem pożywienia dla wielu owadów, z których część zwalczana jest jako szkodniki. W warunkach osłabienia mogą być podatne na działanie patogenów wywołujących szereg chorób. Niektóre choroby są charakterystyczne dla sosen, inne mogą przenosić się na pozostałe sosnowate lub rośliny z innych rodzin.
Kilka słów z Wikipedii o Polsce
Polska, Rzeczpospolita Polska (skrótowiec: RP) – państwo w Europie Środkowej położone między Morzem Bałtyckim na północy a dwoma łańcuchami górskimi, Sudetami i Karpatami, na południu, w przeważającej części w dorzeczu Wisły i Odry. Od północy Polska graniczy z Rosją (z jej obwodem kaliningradzkim) i Litwą, od wschodu z Białorusią i Ukrainą, od południa ze Słowacją i Czechami, od zachodu z Niemcami. Większość północnej granicy Polski wyznacza wybrzeże Morza Bałtyckiego. Polska Wyłączna Strefa Ekonomiczna na Bałtyku graniczy ze strefami Danii i Szwecji. Powierzchnia administracyjna Polski wynosi 312 679 km²[b][1], co daje jej 69. miejsce na świecie i 9. w Europie. Zamieszkana przez prawie 38,5 miliona ludzi (2016) zajmuje pod względem liczby ludności 34. miejsce na świecie[6], a 6. w Unii Europejskiej. Polska podzielona jest na 16 województw. Jej największym miastem i jednocześnie stolicą jest Warszawa. Inne metropolie to Kraków, Łódź, Wrocław, Poznań, Gdańsk, Szczecin. Największą polską aglomeracją policentryczną jest konurbacja górnośląska.
Za umowną datę powstania państwa polskiego przyjmuje się rok 966, gdy książę Mieszko I, władca obszarów mieszczących się współcześnie w większości w granicach Polski, przyjął chrzest. W 1025 roku powstaje Królestwo Polskie, którego pierwszym królem był syn Mieszka I, Bolesław Chrobry. W 1569 roku Polska zawiera porozumienie z Wielkim Księstwem Litewskim, podpisując tak zwaną unię lubelską. W wyniku podpisanej unii powstała Rzeczpospolita Obojga Narodów, jedno z największych i najludniejszych państw na mapie szesnasto- i siedemnastowiecznej Europy[7][8], które po rozejmie w Dywilinie, w latach 1618–1621 miało powierzchnię około 1 mln km². Rzeczpospolita przestała istnieć w wyniku rozbiorów w latach 1772–1795, kiedy jej terytorium podzielone zostało między Prusy, Rosję i Austrię. Po 123 latach, pod koniec I wojny światowej, w 1918 roku, Polska odzyskała niepodległość.
źródło: pl.wikipedia.org