Pływały w morzu takim, jak na Karaibach; osiągały ponad 2 m wielkości i były pokryte wytrzymałą łuską, która przypominała pancerz. Swoje ofiary ogłuszały potężnymi pyskami. Szczątki takich ryb, sprzed 150 mln lat temu, odkryli paleontolodzy w kamieniołomie Owadów-Brzezinki (Łódzkie).
Zobacz cały artykuł na tej stronie
tagi: Halecomorphi i Pachycormiformes
Kilka słów z Wikipedii o promieniopłetwych
Promieniopłetwe[3], kostnopromieniste[4], kostnopromienne[5] (Actinopterygii, z gr. aktina – promień i pterygio – płetwa) – gromada ryb kostnoszkieletowych (Osteichthyes) o płetwach wspartych na promieniach kostnych, obejmująca większość (około 30 tys.) współcześnie żyjących gatunków ryb. Wykazują znaczne zróżnicowanie morfologiczne. Zasiedlają wszystkie typy wód słodkich, słonawych i słonych. Od mięśniopłetwych odróżnia je budowa płetw i sposób poruszania.
Płetwy ryb promieniopłetwych są rozpięte na szkielecie z delikatnych promieni z kości skórnych (lepidotrychia), bezpośrednio połączonych z pasem barkowym. Ciało większości gatunków pokryte jest łuskami cykloidalnymi, ktenoidalnymi lub płytkami kostnymi, skóra niektórych jest naga, a u najstarszych ewolucyjnie, w większości już wymarłych gatunków, występują łuski ganoidalne.
Kilka słów z Wikipedii o kamieniołomach
Kamieniołom – kopalnia odkrywkowa kamienia użytkowego (skały zwięzłej o dużej twardości). Kamieniołomów nie należy mylić z kopalniami odkrywkowymi wydobywającymi skały sypkie (piaskownie, żwirownie). Nie są nimi także odkrywkowe zakłady górnicze eksploatujące skały zwięzłe o stosunkowo małej twardości (węgiel brunatny, glinka ogniotrwała), czyli takie, które można urabiać za pomocą koparek. W Polsce w kamieniołomach wydobywa się głównie: granit, bazalt, wapień, piaskowiec, marmur, melafir, sjenit.
Eksploatację w kamieniołomach można podzielić na dwie zasadnicze gałęzie:
w celu pozyskania bloków skalnych, z których produkuje się następnie foremne elementy kamienne (kostka brukowa, krawężniki, płyty kamienne) – do takiej eksploatacji nadają się wyłącznie złoża o odpowiedniej bloczności;
do produkcji kruszyw łamanych (grys, kliniec, tłuczeń).
Kilka słów z Wikipedii o woj. łódzkim
Województwo łódzkie – jedno z 16 województw Polski, położone w centralnej części kraju. Obejmuje obszar o powierzchni 18 218,95 km². Według danych z 31 czerwca 2016 r. województwo miało 2,5 mln mieszkańców[1]. Ma najmniejszą lesistość w kraju. Siedzibą władz województwa jest Łódź.
Według danych z 1 stycznia 2014 powierzchnia województwa wynosiła 18 218,95 km²[2].
Według danych z 2010 województwo łódzkie ma najmniejszą lesistość spośród wszystkich województw – 21,1%[3]. Według danych z 31 grudnia 2012 r. w woj. łódzkim lasy obejmowały powierzchnię 386,1 tys. ha, co stanowiło 21,2% jego powierzchni. Ok. 100 ha lasów znajdowało się w obrębie parku narodowego[4] (Ośrodek Hodowli Żubrów w Smardzewicach będący częścią Kampinoskiego PN).
źródło: pl.wikipedia.org