By uniknąć drapieżników, noworodki humbaków i ich matki do siebie szepczą.
[…] Drapieżniki takie jak orki mogą podsłuchiwać ich rozmowę, by wykorzystać to jako wskazówkę, zlokalizować cielę i zapolować na nie – wyjaśnia Simone Videsen z Uniwersytetu Aarhus.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o humbakach
Długopłetwiec oceaniczny[4], humbak[5] (Megaptera novaeangliae) – gatunek ssaka z rodziny płetwalowatych (Balaenopteridae) w podrzędzie fiszbinowców (Mysticeti). Jeden z większych fałdowców, dorosłe osobniki osiągają zazwyczaj 14–17 metrów długości i 30–45 ton masy. Gatunek ten wyróżnia się specyficzną budową, w tym długimi, przypominającymi skrzydła płetwami piersiowymi i pokrytą guzkami głową. Często można zaobserwować, jak zwierzę wyskakuje nad wodę, czasami całkowicie się wynurzając. Długopłetwiec słynie z wydawania wyjątkowych pieśni, niskich złożonych dźwięków, słyszalnych na przestrzeni setek kilometrów, trwających około 10–25 minut. Naukowcy nie są pewni czemu służą te dźwięki, mogą być elementem godów lub formą porozumiewania się na otwartym oceanie.
Megaptera novaeangliae występuje prawie we wszystkich morzach i oceanach świata prócz skrajnych obszarów arktycznych. Główny pokarm tych zwierząt to kryl i małe ryby, odfiltrowywane z wody za pomocą fiszbinów. Pobierają pokarm tylko latem, podczas zimy odżywiają się rezerwami tłuszczu, który chroni je także przed utratą ciepła. W lecie humbaki przebywają w wodach polarnych. Na zimę migrują do cieplejszych wód tropikalnych i subtropikalnych, by przejść gody i urodzić młode. Rocznie mogą przepłynąć do 25 tysięcy kilometrów.
Kilka słów z Wikipedii o Australii Zachodniej
Australia Zachodnia – największy stan Australii, jego powierzchnia pokrywa prawie jedną trzecią powierzchni kontynentu australijskiego. Graniczy z Australia Południową i Terytorium Północnym.
Stan Australia Zachodnia zajmuje zachodnią część kontynentu australijskiego. Jego wschodnią granicę wyznaczono na 129° długości geograficznej wschodniej, gdzie graniczy z Australią Południową oraz Terytorium Północnym. Od zachodu i północy terytorium stanu jest ograniczone przez wody Oceanu Indyjskiego. Południe stanu, według Międzynarodowej Organizacji Hydrograficznej również graniczy z tym oceanem, natomiast w samej Australii akwen ten określany jest jako Ocean Południowy.[1]
Kilka słów z Wikipedii o orkach
Orka oceaniczna[4], orka[5], miecznik[5][6] (Orcinus orca) – gatunek ssaka z rodziny delfinowatych (Delphinidae). Duże, charakterystycznie ubarwione zwierzę o silnie rozwiniętej płetwie grzbietowej (zwłaszcza u samców, u których dochodzi ona do 1,8 m) i długich, zaokrąglonych, wiosłowatych płetwach piersiowych (u samców powierzchnia płetwy znacznie większa – wykazuje więc duży dymorfizm płciowy). Największy przedstawiciel delfinowatych, jedyny przedstawiciel rodzaju Orcinus. Grzbiet czarny, jedynie za okiem biała plama i biaława plama za płetwą grzbietową. Spód ciała biały, połączony z białą łatą na boku. W uzębieniu górnym i dolnym mają po 10-12 par szpiczastych lekko zakrzywionych do tyłu zębów. Uzębienie wtórnie homodontyczne.
źródło: pl.wikipedia.org