Fotograf czołgał się przez bagno, żeby uratować młodego ptaka. Bielik ugrzązł w mazi, kiedy próbował upolować mewę. Niezwykła akcja została sfilmowana kamerą umieszczoną w dronie.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o bielikach
Bielik zwyczajny, bielik (Haliaeetus albicilla) – gatunek dużego ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae).
Największy ptak szponiasty północnej Europy. Sylwetka charakteryzuje się masywnością oraz długimi i szerokimi skrzydłami o prostych, równoległych brzegach. Samice są nieznacznie większe od samców, lecz w upierzeniu nie ma różnic między płciami. Grzbiet i brzuch ciemnobrunatne. U dorosłych ptaków głowa i szyja jasnobeżowa. Ptaki młode są całe ciemnobrunatne o czerwonobrązowym łuskowaniu. Na spodzie u nasady skrzydeł mają białe pióra. Ogon krótki, układający się w wachlarz, klinowaty, początkowo ciemny, z każdym rokiem staje się coraz bardziej biały, by po 5–6 latach stać się śnieżnobiały. U niewybarwionych ptaków na płaszczu, brzuchu i skrzydłach zobaczyć można białe pióra. W 6 roku życia bielik uzyskuje szatę ostateczną[14], oprócz głowy, która jasna jest dopiero po 8-10 latach[potrzebny przypis]. Dziób mocny, ciemnoszary u młodych, jaśnieje z wiekiem do jasnożółtego lub koloru kości słoniowej u 4-letnich ptaków, woskówka żółta. Nogi żółte i mocne, zakończone silnymi szponami służącymi do rozrywania ciała, skok do połowy nieopierzony. Wyjątkowo spotkać można bardzo jasne odmiany płowo-beżowe. Bieliki są większe od orła przedniego, ale mniejsze od bielika amerykańskiego, który ma śnieżnobiałą głowę.
Kilka słów z Wikipedii o Świnoujściu
Świnoujście (niem. Swinemünde[2]) – miasto na prawach powiatu, uzdrowisko w północno-zachodnim krańcu Polski, najdalej wysunięte na północny zachód miasto w kraju, w województwie zachodniopomorskim z portem morskim i kąpieliskiem, położone przy ujściu środkowego ramienia Odry – Świny[3] do Bałtyku i Morzem Bałtyckim, jedyne w Polsce miasto położone na 3 dużych wyspach: Uznam, Wolin, Karsibór oraz na kilkudziesięciu (łącznie 44) wyspach i wysepkach.Według danych z 31 grudnia 2011 r. miasto zamieszkiwało 41 516 osób, co lokuje miasto na 5. pozycji w województwie pod względem ludności[4]. Granice Świnoujścia obejmują powierzchnię 197,23 km² (2. miejsce w województwie i 8. w kraju), z czego 91,23 km² to powierzchnia lądowa, a 106 km² to powierzchnia wód, w tym Zalewu Szczecińskiego, w wyniku czego miasto jest jednym z największych pod względem obszaru miast polskich, a zarazem Świnoujście wyprzedza pod tym względem takie miasta jak: Bydgoszcz, Katowice, Lublin czy Rzeszów[5].
Pierwsze osady ludzkie na terenach, gdzie obecnie leży Świnoujście, pojawiły się już przed 5 tysiącami lat, na co wskazują znaleziska archeologiczne[31], a najstarsze zapisy dotyczące tych okolic sięgają XII wieku. Przed tysiącem lat tereny nad Świną wchodziły w skład plemiennego państwa Wolinian, które Mieszko I włączył do swego państwa. W wiekach późniejszych władali tu książęta pomorscy, którzy po obu stronach rzeki wznosili grody warowne, kilkakrotnie niszczone przez duńskie najazdy w XII w. W 1170 i 1173 na obu brzegach Świny założono gródki strażnicze zniszczone najazdem duńskim w 1177 i odbudowane w latach 1181-1182. W latach 1185-1227 Świnoujście z całym Pomorzem Zachodnim stało się lennem Danii.
źródło: pl.wikipedia.org