Przejdź do głównej zawartości

Sumatra: Erupcja wulkanu Sinabung

REKLAMA

wulkan-sinabungWulkan Gunung Sinabung, który znajduje się w północnej części Sumatry w Indonezji, uaktywnił się w pierwszej połowie lutego. Obecna faza aktywności wulkanu trwa do dziś.

Zobacz cały artykuł na tej stronie

Kilka słów z Wikipedii o Sinabung

Gunung Sinabung – wulkan w północnej części Sumatry w Indonezji o wysokości 2460 m n.p.m.; zaliczany do stratowulkanów. Najwyższy szczyt prowincji Sumatra Północna. Położony jest ok. 40 km na północny zachód od kaldery jeziora Toba, powstałej w wyniku wybuchu superwulkanu. Wulkan Sinabung wyrzuca lawy andezytowe i dacytowe. Posiada cztery kratery, z których tylko jeden jest czynny. Popularny wśród zaawansowanych amatorów wspinaczki.

29 sierpnia 2010 roku, jak podała agencja BBC, ewakuowano ponad 19 tys. osób na skutek przebudzenia się wulkanu. Wulkan wyrzucał w powietrze dym i popioły na wysokość 1,5 tys. metrów i toczyła się z niego lawa[3]. Do kolejnych dwóch wybuchów doszło 30 sierpnia i 3 września; według obserwacji każda kolejna eksplozja jest silniejsza, w tym trzecia trzykrotnie potężniejsza od drugiej[4]. Kolejna, jeszcze silniejsza erupcja miała miejsce 7 września. Pyły wulkaniczne były wyrzucane 3 września na wysokość 3 km, a 7 września na wysokość 5 km. Deszcz zanieczyszczony pyłem spowodował osadzenie się kilkucentymetrowej warstwy popiołu na budynkach i drzewach. Spowodował m.in. przerwania linii energetycznych.

Kilka słów z Wikipedii o erupcjach wulkanów

Erupcja wulkanu, wybuch wulkanu (drugie określenie, ściślej to: gwałtowna erupcja, w praktyce używane jako synonim erupcji) – zjawisko wydostawania się na powierzchnię Ziemi lub do atmosfery jakiegokolwiek materiału wulkanicznego (magmy, materiałów piroklastycznych, substancji lotnych: gazów, par).
W zależności od rodzaju materiału wydostającego się podczas erupcji wyróżnia się:
efuzje (erupcje wylewne, erupcje lawowe) – wydobywa się lawa pod wpływem pęknięcia skorupy i przemieszczania się jej ku powierzchni Ziemi (dwa rodzaje wulkanów: tarczowe i kopułowe);
erupcje eksplozywne – wydobywają się materiały piroklastyczne i produkty lotne, ma to zazwyczaj gwałtowny charakter;
erupcje mieszane – dostarczają jednocześnie lawy, materiałów piroklastycznych i materiałów lotnych.
Wybuchom wulkanów często towarzyszą trzęsienia ziemi.
źródło: pl.wikipedia.org

Popularne posty z tego bloga

Pokonali zjawisko Leidenfrosta i chłodzą cieczą powyżej 1100 stopni Celsjusza

Po 266 latach udało się pokonać zjawisko Leidenfrosta, dzięki czemu naukowcy z City University of Hong Kong mogli pochwalić się stworzeniem efektywnego systemu chłodzenia cieczą, który sprawdza się w temperaturach nawet powyżej 1000 stopni Celsjusza. Zobacz cały artykuł na tej stronie źródło: kopalniawiedzy.pl Kilka słów z Wikipedii o zjawisku Leidenfrosta Zjawisko Leidenfrosta – zjawisko dotyczące opóźnionego parowania cieczy, opisane i wyjaśnione przez niemieckiego lekarza, fizyka i chemika Johanna Leidenfrosta w roku 1756. Czytaj więcej źródło: pl.wikipedia.org

Burza piaskowa znów zaatakowała Irak

We wtorek władze lotniska w Bagdadzie zmuszone zostały do zawieszenia lotów w związku z kolejną burzą piaskową, która we wtorek pochłonęła stolicę Iraku, zamieniając dzień w noc – podały media państwowe. Zobacz cały artykuł na tej stronie źródło: krolowasuperstarblog.wordpress.com Kilka słów z Wikipedii o Bagdadzie Bagdad (arab. ‏بغداد‎ [bɐʁˈd̪ɑːd̪]) – stolica Iraku; liczba mieszkańców wynosi ponad 7 mln. Położony nad Tygrysem jest jednym z największych miast na Bliskim Wschodzie. Bagdad został założony w 762 roku przez drugiego kalifa z dynastii Abbasydów, Al-Mansura. Zgodnie z intencją założyciela miał być stolicą dynastii Abbasydów i zastąpić dotychczasową siedzibę kalifa, Al-Kufę. Czytaj więcej Kilka słów z Wikipedii o burzy piaskowej Burza piaskowa (burza pyłowo-piaskowa) to zjawisko atmosferyczne wywołane przez silne wiatry związane z wtargnięciem chłodnego powietrza polarnego na ciepłe obszary pustynne i półpustynne lub przez feny napotykające na swojej drodze luźny materiał ska...

Ekolodzy mają powód do radości. Jedna z ostatnich dzikich rzek uznana parkiem narodowym

Albańscy ekolodzy odnieśli znaczące zwycięstwo. Jedna z największych swobodnie płynących rzek Europy, Wjosa, została uznana za park narodowy. Ochroną objęto 127 km2 rzeki, jej okolic i dopływów. Czytaj więcej na tej stronie źródło: kopalniawiedzy.pl Wjosa (alb. Vjosa, Vjosë; gr. Αώος, Aṓos) – rzeka w Albanii i Grecji. Ma długość 272 km, z czego pierwsze 80 km w Grecji, a pozostałe 192 km w Albanii. Czytaj więcej na tej stronie źródło: pl.wikipedia.org