Oto historia rodem z „Madagaskaru”. Piątka pingwinów postanowiła uciec z zoo. Kiedy tylko wyszły z boksu, dziarsko poruszały się w kierunku upragnionej wolności. Ich ucieczkę zdradziły mokre ślady stóp.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o pingwinach
Pingwiny, bezlotki[3] – rząd (Sphenisciformes) oraz rodzina (Spheniscidae) ptaków z podgromady ptaków nowoczesnych Neornithes.
Najstarszymi znanymi pingwinami są gatunki rodzaju Waimanu z wczesnego paleocenu Nowej Zelandii[9]. Wczesne pingwiny, takie jak Inkayacu sprzed około 36 mln lat, były prawdopodobnie ubarwione inaczej niż współcześni przedstawiciele tej grupy – morfologia i rozmieszczenie melanosomów sugerują, że Inkayacu miał pióra ubarwione szaro i czerwono-brązowo. Jego melanosomy były mniejsze niż u dzisiejszych pingwinów. Zmiany w ich morfologii mogły wynikać z hydrodynamicznych wymagań podczas podwodnego pływania[10].
W przeszłości na Ziemi żyły większe pingwiny niż obecnie. Na pustyni w Peru paleontolodzy znaleźli szkielet nieznanego wcześniej gatunku pingwina, nazwanego Icadyptes salasi. Rozmiary jego szkieletu wskazują, że mierzył około 150 cm wysokości[11]. Zbliżone lub nieco większe rozmiary osiągały także Inkayacu[10], Palaeeudyptes i Anthropornis[9].
Kilka słów z Wikipedii o Odense
Odense – trzecie pod względem wielkości miasto Danii położone na Fionii, u ujścia do zatoki Odense Fjord. Odense zamieszkuje 158 163 osób (2008). Jest to jedno z najstarszych duńskich miast; w 1988 roku obchodziło tysięczną rocznicę powstania.
W Odense urodził się Hans Christian Andersen. Pochodzi stąd również znana duńska tenisistka Caroline Wozniacki, piosenkarka MØ i żużlowcy: Hans N. Andersen, Nicki Pedersen oraz Peter Kildemand. Znajduje się tutaj stacja kolejowa Odense.
Dokładna data powstania miasta jest trudna do ustalenia. W czasach przed chrystianizacją Danii istniało tutaj miejsce kultu Odyna, od którego miasto wzięło swoją nazwę. Pierwsze dokumenty, w których Odense jest wzmiankowane, pochodzą z 988 r. (przywileje cesarza Ottona III dla nowo powstałego biskupstwa w Odense). Kronikarz Adam z Bremy opisał w latach 70. XI w. Odense jako wielkie miasto[1]. Wydarzeniem, które odcisnęło bardzo wyraźne piętno na historii miasta, było zamordowanie króla Danii i późniejszego świętego, Kanuta w 1086 r. Król został zabity wraz ze swoim bratem Benedyktem i towarzyszącymi mu osobami przed ołtarzem ówczesnego kościoła św. Albana. W 1101 r. Kanut został kanonizowany, a kościół w którym poniósł śmierć nazwano jego imieniem. Wkrótce przy kościele, który stał się miejscem pielgrzymek wiernych, powstał klasztor benedyktyński, a po nim wiele innych. W średniowieczu Odense było otoczone wałami obronnymi i fosą, a dostęp do miasta prowadził przez bramy. Na początku XVI w. królowa Danii Krystyna saska obrała sobie za siedzibę Odense. Rezydowała ze swoim dworem na zamku Næsbyhoved koło miasta, ale i w samym Odense miała również swoją siedzibę. Tutaj też zmarła w 1521 r.
źródło: pl.wikipedia.org