Na terenie mroźnej Syberii często znajdowane są dobrze zachowane ciała dawno wymarłych gatunków. Jak donosi „The Siberian Times”, kolejnym oszałamiającym odkryciem było znalezienie dwóch niemalże idealnie zachowanych młodych lwów jaskiniowych.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o lwach jaskiniowych
Lew jaskiniowy, europejski lub euroazjatycki lew jaskiniowy (Panthera leo spelea lub Panthera spelaea) – wymarły ssak drapieżny z rodziny kotowatych.
Był prawdopodobnie największym drapieżnikiem z grupy wielkich kotów z rodzaju Panthera jaki kiedykolwiek żył na Ziemi, około 25% większy od dzisiejszego lwa afrykańskiego i nieco większy od tygrysa. Był zbliżony wielkością do współczesnych hybryd lwa i tygrysa – lygrysów. Wywodzi się z linii afrykańskich prymitywnych lwów określanych jako grupa P. leo fossilis-spelaea. Z wyglądu stanowił formę pośrednią między współczesnym lwem a tygrysem. Ludzie pierwotni pozostawili jego liczne wizerunki w jaskiniach. Większość malowideł i rycin skalnych przedstawia lwy jaskiniowe bez grzywy, co sugeruje, że jej nie posiadały. Pokryte długą i gęstą sierścią, osiągały 3,5 m długości – od głowy do końca ogona. Samce ważyły średnio 270-320 kg, a samice 175 kg. Samiec największego żyjącego współcześnie kota – tygrysa syberyjskiego waży średnio 250-300 kg. Żywił się koniowatymi i jeleniowatymi.
Kilka słów z Wikipedii o Syberii
Syberia (ros. Сибирь, Sibir’ ) – kraina geograficzna w północnej Azji, wchodząca w skład Rosji, położona między Uralem na zachodzie, Oceanem Arktycznym na północy, działem wód zlewisk Oceanu Arktycznego i Spokojnego na wschodzie, oraz stepami Kazachstanu i Mongolii na południu. W ujęciu historycznym (oraz potocznym w Rosji) do Syberii należy również rosyjski Daleki Wschód.
Powierzchnia Syberii w zależności od przyjętego przebiegu jej wschodniej granicy to około 10 lub 12,7 mln km².
Pierwotnie Syberią określano obszar chanatu syberyjskiego. Państwo to zostało założone w 1495 roku przez Mahmeta, uciekiniera z jednego z państw powstałych na gruzach Złotej Ordy – Chanatu Tiumeńskiego. W tym okresie na Rusi tereny pod Uralem, po obydwu stronach masywu, określano inną nazwą: Jugra. Penetracji tego obszaru jako pierwsi podjęli się kupcy z Nowogrodu Wielkiego. W świetle źródeł już w XI wieku dotarli do Jugry, który w wieku kolejnym nominalnie sobie podporządkowali. Stał się on obiektem sporu między Nowogrodem a Wielkim Księstwem Moskiewskim, które stopniowo przejmowało wpływy nowogrodzkie pod Uralem. W 1383 roku założono biskupstwo w Permie, którego celem była chrystianizacja Jugry i pełniejsze podporządkowanie tego rejonu Moskwie. W 1465 roku Iwan III wysłał do Jugry ekspedycję zbrojną, która wymusiła na miejscowych władykach podporządkowanie się Moskwie i płacenie daniny w skórkach, tzw. jasaku.
źródło: pl.wikipedia.org