NASA przeprowadziła pierwsze badania satelitarne pożarów w Afryce Północnej i ich wpływu na opady. Każdego roku około połowy pożarów, które mają miejsce na Ziemi, wybucha w Afryce. Tamtejsza ludność od wieków wypala roślinność by oczyścić glebę pod uprawy. Dym z tych pożarów wpływa na lokalną pogodę i wzorce opadów.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o Afryce Północnej
Afryka Północna – region Afryki, obejmujący północną część kontynentu. Zazwyczaj do krajów Afryki Północnej zalicza się:
Algieria
Egipt
Libia
Maroko
Mauretania (czasem zaliczana do Afryki Zachodniej)
Sahara Zachodnia (rzadko zaliczana do Afryki Zachodniej)
Sudan (czasem zaliczany do Afryki Wschodniej)
Tunezja
Niekiedy wlicza się także Etiopię, Erytreę i Dżibuti. Z drugiej strony termin ten jest zawężany do krajów Maghrebu.
Najstarszą cywilizacją, która sformowała się w północnej części Afryki, była cywilizacja egipska. Rządzone przez faraonów państwa Dolnego i Górnego Egiptu powstały około IV tysiąclecia p.n.e. i zjednoczone zostały około XXI wieku p.n.e. Polityczne, gospodarcze i kulturowe wpływy egipskie sięgały Nubii, Etiopii, a nawet – dzięki morskim szlakom handlowym – krainy Punt.
Na przełomie XII i XI wieku p.n.e. na obszarze Numibii rozwinęło się państwo Kusz. W VIII wieku p.n.e. władcy Kusz sięgnęli po władzę w Egipcie i ponad sto lat rządzili nim jako tzw. dynastia etiopska.
W północno-zachodniej Afryce, wzdłuż wybrzeża Morza Śródziemnego, od XI wieku p.n.e. Fenicjanie zakładali faktorie handlowe i kolonie. Około 1100 roku p.n.e. powstała kolonia w Utyce, w 814 roku p.n.e. – w Kartaginie, która z czasem podporządkowała sobie inne kolonie fenickie. Dążenia do monopolizacji handlu morskiego przez Kartaginę doprowadziła do konfliktów z Rzymem i trzech wojen punickich (III–połowa II wieku p.n.e.), w wyniku których Kartagina została zniszczona.
Kilka słów z Wikipedii o NASA
NASA (National Aeronautics and Space Administration) (pol. Narodowa Agencja Aeronautyki i Przestrzeni Kosmicznej) – agencja rządu Stanów Zjednoczonych, odpowiedzialna za narodowy program lotów kosmicznych, ustanowiona 29 lipca 1958 r. na mocy National Aeronautics and Space Act[1], zastępując poprzednika – National Advisory Committee for Aeronautics. NASA nie wchodzi w skład struktury żadnego ministerstwa (departamentu). Ma status niezależnej agencji podległej bezpośrednio Prezydentowi USA.
Oprócz programu lotów kosmicznych agencja jest również odpowiedzialna za długofalowy (zarówno cywilny, jak i wojskowy) program badań przestrzeni kosmicznej. W lutym 2006 r. NASA sama określiła swoje cele, uznając że jej misją jest „utorowanie drogi dla przyszłej eksploracji kosmosu, odkryciom naukowym oraz badaniom z dziedziny aeronautyki”[2].
Pierwsze programy NASA dotyczyły przede wszystkim załogowych lotów kosmicznych i były prowadzone w atmosferze rywalizacji między USA a ZSRR (wyścig kosmiczny) w okresie zimnej wojny. Program Mercury zapoczątkowany w 1958 r. miał na celu zbadanie czy człowiek jest w stanie przeżyć w przestrzeni kosmicznej. Poproszono więc przedstawicieli armii amerykańskiej o wzięcie udziału w projekcie NASA mającym na celu przeprowadzenie eksperymentalnego lotu statku powietrznego, który był rozwijany przez US Army już w latach pięćdziesiątych. Dzięki współpracy z istniejącymi wojskowymi ośrodkami badawczymi oraz pomocy technicznej udzielonej przez wojsko, 5 maja 1961 r. Alan Shepard, pilotując statek Freedom 7 podczas 15 minutowego lotu suborbitalnego został pierwszym Amerykaninem w kosmosie. John Glenn natomiast został pierwszym amerykańskim astronautą, który przebywał na orbicie Ziemi, gdy 20 lutego 1962 r. odbył ponad 5 godzinny lot w statku Friendship 7.
źródło: pl.wikipedia.org