62 osoby zostały ranne w wyniku trzęsienia ziemi o magnitudzie 6,6 st. w prowincji Papua Zachodnia w Indonezji. Według miejscowych mediów, trzęsienie ziemi uszkodziło lub zniszczyło 257 domów.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o Papui Zachodniej
Papua Zachodnia (indonez. Papua Barat) – prowincja w Indonezji na wyspie Nowa Gwinea; powstała w 2003 roku z części prowincji Papua jako Irian Jaya Zachodni (indonez. Irian Jaya Barat). Nazwę prowincji na obecną zmieniono 7 lutego 2007.
Powierzchnia prowincji wynosi 56 515 km²; zamieszkuje ją 528 tys. mieszkańców (2006); stolicą jest Manokwari. Dzieli się na 1 okręg miejski i 8 dystryktów. Obejmuje półwysep Ptasia Głowa oraz leżące na zachód wyspy Raja Ampat (m.in. Waigeo, Misool, Salawati).
Główne miasta: Sorong, Manokwari, Fak-fak.
Od powstania Indonezji na wyspie działał silny ruch separatystyczny, dążący do oderwania Irianu od Indonezji. W listopadzie 2004 doszło do ugody, na mocy której prowincji Irian Jaya Zachodni przyznano autonomię. Nie zgodzono się jednak na ponowne połączenie prowincji Irian Jaya Zachodni i Papua, z obawy przed dążeniami do przyłączenia kraju do Papui-Nowej Gwinei.
Kilka słów z Wikipedii o trzęsieniach ziemi
Trzęsienie ziemi – gwałtowne rozładowanie naprężeń w skorupie ziemskiej połączone z ruchem warstw skalnych wzdłuż uskoku. Nagromadzenie naprężeń jest na ogół wynikiem przejściowego zablokowania ruchu skał wzdłuż tego uskoku. Uwalniająca się przy tym energia w około 20-30% rozchodzi się w postaci fal sejsmicznych, z których część dociera na powierzchnię Ziemi w postaci niszczących fal powierzchniowych. Pozostała część energii zamienia się w ciepło lub trwałe deformacje skał.
Wielkość trzęsienia ziemi wyraża się w stopniach magnitudy. Magnituda równa 0 lub ujemna (stosowana do oznaczania tzw. „mikrowstrząsów”, rejestrowanych tylko przez bardzo czułe przyrządy) oznacza wibracje rejestrowane tylko przez aparaturę pomiarową, zaś magnituda równa 9,5 (wartość magnitudy najsilniejszego, udokumentowanego instrumentalnie trzęsienia ziemi) powoduje zmiany w otaczającym krajobrazie. Sejsmolodzy powątpiewają w istnienie trzęsień ziemi o magnitudzie większej niż 10, jednak teoretycznie wszystkie skale pomiarowe zjawisk sejsmicznych (np. logarytmiczna skala Richtera) to skale otwarte. Należy przy tym zaznaczyć, że każdy kolejny stopień magnitudy jest mierzony, jako dziesięciokrotnie większy od poprzedniego, ale faktycznie: każdy kolejny stopień niesie ze sobą w przybliżeniu 31-krotny wzrost energii.
Do określenia intensywności drgań gruntu w danym miejscu służą tzw skale makrosejsmiczne, opierających się na obserwacji zniszczeń podczas trzęsieniem ziemi w danym miejscu. Obecnie intensywnośc tę określa się mierząc przyspieszenia gruntu w trakcie wstrząsów. Do najpopularniejszych skal makrosejmicznych należy zmodyfikowana 12 stopniowa skala Mercallego – Mercallego-Cancaniego-Sieberga (MCS). W skali tej stopień I oznacza drgania rejestrowane wyłącznie przez aparaturę pomiarową, a stopień XII – wstrząsy powodujące zmiany w otaczającym krajobrazie.
źródło: pl.wikipedia.org