U bielnika białego (Candida albicans) odkryto toksynę odgrywającą kluczową rolę w zakażeniu ludzkich błon śluzowych.
Choć wiadomo, że większe grzyby produkują toksyny, które po spożyciu mogą powodować chorobę, a nawet zgon, dotąd nie wykazano, że zakażające nas mikroskopijne grzyby wytwarzają toksyny niszczące komórki.
Zobacz cały artykuł na tej stronie
Kilka słów z Wikipedii o bielnikach białych
Candida albicans (C.P. Robin) Berkhout – gatunek grzybów zaliczany do rzędu drożdżaków (Saccharomycetes)[1]. Jest to grzyb bezotoczkowy, wywołujący zakażenia oportunistyczne u chorych z obniżoną odpornością. Stanowi on florę fizjologiczną przewodu pokarmowego u 40-80% populacji.
Podobnie jak w przypadku pozostałych grzybic, także tutaj infekcji sprzyja przewlekła antybiotykoterapia, osłabienie odporności, sztuczne zastawki, cewniki, zabiegi inwazyjne etc. Zazwyczaj kandydozę dzieli się na powierzchowną oraz znacznie poważniejszą uogólnioną. Obecność grzybów w moczu określa się mianem kandydurii.
Po raz pierwszy takson ten zdiagnozował w 1853 r. C. P. Robin nadając mu nazwę Oidium albicans. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu w 1923 r. C. M Berkout, przenosząc go do rodzaju Candida[1].
Kilka słów z Wikipedii o toksynach
Toksyny, jady – trucizny organiczne wytwarzane przez drobnoustroje, rośliny i zwierzęta[1].
Toksyny wydzielane przez bakterie do środowiska zewnętrznego to egzotoksyny (wśród nich enterotoksyny wywołujące zatrucia pokarmowe), natomiast toksyny występujące w błonie zewnętrznej bakterii Gram-ujemnych noszą nazwę endotoksyn.
Cytotoksyny działają na określone rodzaje komórek – między innymi wyróżnia się:
hemotoksyny (atakują krew)
hepatotoksyny (atakują wątrobę)
neurotoksyny (atakują układ nerwowy).
Przykłady toksyn:
apitoksyna
botulinotoksyna
mykotoksyny
Kilka słów z Wikipedii o błonach śluzowych
Błona śluzowa, śluzówka (gr. mucosa) – wyściółka przewodów i jamistych narządów wewnętrznych mających kontakt ze środowiskiem zewnętrznym organizmu kręgowca. Składa się z dwóch zasadniczych warstw: nabłonka i pokrytej przezeń tkanki łącznej zwanej blaszką właściwą zawierającej naczynia krwionośne i limfatyczne, nerwy, często różne receptory, gruczoły czy mięśnie gładkie.
Błony śluzowe mają przede wszystkim funkcje ochronne w narządach, które wprowadzają środowisko zewnętrzne do środka organizmu (układ pokarmowy, układ oddechowy, drogi moczowe, układ rozrodczy), ale także rozliczne, w zależności od umiejscowienia, zadania własne, jak wchłanianie substancji odżywczych w przewodzie pokarmowym.
źródło: pl.wikipedia.org
